Davudî İsmailîlik veya Davudî İsmailîyye, Nizarî İsmailîlik'ten sonraki en yaygın İsmailiyye koludur. Kökeni birçok ayrışmaya dayanmaktadır. 1094 yılında Fâtımî Hâlifesi ve sultanı Ebû Tamîm Ma’add el-Mûstensir bil-Lâh'ın ölümünün ardından halef oğul Nizâr'ın yerine yerine daha küçük olan ʿAhmed el-Mustâ‘lî vezir El-Melik el-Efdâl ibn Bedr el-Cemâli Şehenşâh tarafından tahta geçirilmiş ve imâm olarak ilân edilmiştir. Nizâr el-Mustafâ'nın taraftarları Nizarî İsmâilîyye'yi oluşturarak ayrılırken, daha sonraları ʿAhmed el-Mustâ‘lî'nin taraftarları sayılan Mustâlîlik kolu ise yine bir taht karmaşası sonucu Hâfızîler ve Tâyyibîler olarak ikiye ayrılmıştır.
Daha sonra ise Tâyyibî kolu tekrar büyük bir ayrışmaya sahne olmuş, 1592 yılında Süleyman bin Hassan’ın Hindistan'daki 27nci Dâ'î el-Mutlak olan Seyyidnâ Davûd Bin Kutub Şah’ı tanımaması üzerine, Yemen'de "Ehl-i Hakk" olarak da bilinen Süleymânî Buhra oluşmuştur. Böylece Tâyyibîliğin ikiye bölünmesi üzerine Hindistan'da Davudî İsmâilîlik, Yemen'de de Süleymanî İsmâilîlik kolları ortaya çıkmıştır.
Günümüzde ise bu Fâtımî-Tâyyibî-Davûdîlik dâvet hareketinin başında Elli Üçüncü Dâ'î el-Mutlak olan El-Cemeâ't-us Seifiyeh Akademisi eski Rektörü1 Syedna "Mufaddal Seif’ûd-Dîn"2 bulunmaktadır.
Orijinal kaynak: davudî ismailîlik. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page